... en toen werd het stil

Het intrigerende fenomeen van de " calm before the storm " waarin alles stil valt, de vogels niet meer fluiten en de wind even niet meer waait. Alsof de wereld - of in elk geval een lokaliteit - enig moment vacuüm wordt getrokken. Een ultiem moment van rust.

Marina Abramović haalt diepe waarde en emotie uit stilte en observatie. In de leegte bestaat het hele verhaal. Zie dit fragment vanaf 3:05 min. Je kunt hier zelf een minuut lang in haar ogen kijken "zonder knipperen en aanwezig te zijn"

Orfield Laboratory's Anechoic Chamber "Echte stilte kun je helemaal niet aan"

Brain fog.  De (ongewenste?) stilte in jezelf

  In een relatie is stilte voor mij een teken van vertrouwen, ik hoef niks, wederzijdse aanwezigheid is genoeg.  Als de sfeer opeens draait tijdens een gesprek kunnen stiltes ook ongemakkelijk zijn.  Doorademen is al genoeg om het kostbare wat in de lucht hangt te breken.  Verhalenvertellers gebruiken deze stiltes juist functioneel om het publiek op het puntje van de stoel te houden. JOUW RELATIE MET STILTE

Er ***** een stilte in de lucht de wolken waar nog sneeuw in zit zijn grijs en vaal de velden kaal gebroken wit Je haalt de lakens van de lijn die ene, waar een gat in zit voorgoed kapot een tijdloos vod gebroken wit, gebroken wit geen kleur zo kleurloos geen geur zo geurloos geen hart zo hopeloos als dit gebroken wit Ze zeggen dat het overgaat zoals een tand uit een gebit wie nam hem mee de tandenfee bestaat niet meer en het doet zeer geen kleur zo kleurloos geen geur zo geurloos geen hart zo hopeloos als dit gebroken wit En toch komt een nieuwe dag er zullen nieuwe kinderen spelen en door het grauw zie je het blauw en wat gebroken was zal helen en wat gebroken was zal helen Elly Zuiderveld-Nieman